مهدی کرم‌آشتیانی، پنجاه ساله، متولد ۱۳۵۱ و پدر سه فرزند دختر بود.
او جانباز ۴۵ درصد اعصاب و روان بوده و در شرکت واحد تهران اشتغال داشت.
روز شنبه ۹ مهر ماه، آقای کرم آشتیانی با خودروی شخصی خود، در حال عبور از مقابل دانشگاه علم و صنعت بود که با دانشجویان معترض که در حال شعاردادن بودند، مواجه می‌شود.
او برای همدلی و حمایت از دانشجویان شروع به بوق‌زدن می‌کند و به همین دلیل سرکوبگران به اتومبیل او حمله کرده و شیشه‌ها و آینه‌های خودروی او را می‌شکنند.
مهدی در تلاش برای فرار از دست ماموران، با تیراندازی آنان مواجه و کشته می‌شود. پیکر او توسط ماموران ربوده می‌شود. این در حالی است که خانواده‌اش نیز در جریان این وقایع قرار نمی‌گیرند.
آنها هفته‌ها از سرنوشت او بی‌اطلاع بوده و پیگیری‌هایشان هیچ نتیجه‌ای نمی‌دهد، آنها گمان می‌کنند که او بازداشت شده و حتی در مراجعه به زندان اوین، مسئولین زندان اظهار بی‌اطلاعی می‌کنند.
این بی‌خبری همچنان ادامه داشته تا اینکه خانواده مهدی جهت ترخیص اتومبیل او اقدام به گرفتن وکیل می‌کنند. وکیل طی مراحل ترخیص خودرو، از وجود آثار گلوله و خون در خودروی او خبر می‌دهد. اما همچنان گزارشی از وضعیت او در اختیار خانواده قرار نمی‌گیرد.
سرانجام پس از گذشت ۱۰۰ روز، طی تماسی خبر فوت آقای مهدی کرم‌آشتیانی به خانواده اعلام می‌شود و از آنان خواسته می‌شود که جهت تحویل پیکرش به پزشکی قانونی کهریزک مراجعه کنند. در هنگام مراجعه،خانواده با صورت پر از ساچمه و چشم‌های تخلیه شده او روبرو می‌شوند.
دوست آقای آشتیانی توصیف می‌کند که پیکر او به دلیل اینکه مدت زمان طولانی در سردخانه مانده، تحلیل رفته بود.
نیروهای امنیتی ابتدا از تحویل جسد خودداری کرده و سپس در روز ۲۱ دی پس از گرفتن تعهد، پیکر مهدی را جهت خاکسپاری به خانواده تحویل می‌دهند. مراسم خاکسپاری با حضور نیروهای امنیتی انجام شده و پیکر مهدی کرم‌آشتیانی در قطعه شهدای بهشت زهرا به خاک سپرده شده است.
#مهسا_امینی #مهدی_کرم_آشتیانی #یادمون_نمیره
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر