یکی از مخاطبان ، اطلاعاتی درباره یکی از جان‌باختگان راه آزادی، که نامش کمتر شنیده شده را در اختیار ما قرار داده است، او درباره امید علیمحمدی نوشته و او را برادر خود فرض کرده است:
«امید را
بردند کنار چوبه دار
امیدمان را
بی خبر و در سکوت
پای چوبه بردند
امید لبخندی زد
طناب را خود بر گردن آویخت
و گفت گریه نکنید
من امیدم امید آزادی ایران
شهیدم شهید راه آزادی ایران
و در آغوش خدا آرام گرفت
برادر شریف و پهلوانم امید جان تو بسیار شجاع و نترس بودی. تو به خاطر درگیری با دو مامور که بعدها پی بردی مامور اداره اطلاعات بودند به زندان می‌افتی و دو سال داخل زندان بودی تا اینکه پرونده.ات را سنگین می‌کنند و جرم‌های واهی برایت می‌تراشند که هیچ کدام هم در دادگاه ثابت نمی‌شود. تو مخالف حکومت بودی و آن‌ها می‌دانستند که تو شجاع و بسیار بی باک هستی و اگر از زندان بیرون بروی به مبارزه با آن‌ها ادامه می‌دهی. بنابراین در سکوت خبری بدون اینکه حتی به خانواده.ات اطلاع بدهند سحرگاه ۵ بهمن ماه ۱۴۰۱ حکم اعدام تو را اجرا می‌کنند و تو شهید قهرمان سر به دار و دلاور وطن می‌شوی.
تو کشتی‌گیر و بسیار دلسوز و مهربان بودی و به کارتن‌خواب‌ها کمک می‌کردی و بسیار دست و دلباز بودی.
تیم فوتبال مورد علاقه ات پرسپولیس بود و به توماج و داریوش علاقه داشتی که داریوش را برایت آورده‌ام.
برادر شهید دلاورم تو هیچ‌گاه نمی‌میری. خون تو در رگ‌های ما جاری شد تا حق خون به ناحق ریخته شده‌ات را بگیریم.
برادر شریف شهیدم، حافظ قرآن بود و ایام محرم داخل زندان مداحی می‌کرد و به اهل بیت علاقه بسیار زیادی داشت. وی در تاریخ ۲۴ آبان ۱۳۶۴ در اراک به دنیا آمد و ۵ بهمن ماه ۱۴۰۱ سر به دار جاودان شد.»
صفحه مادر جاویدنام امید علیمحمدی
fr.hn5975
صفحه خواهر جاویدنام امید علیمحمدی
arezoo.a.m.604
#امید_علیمحمدی #نه_فراموش_میکنیم_نه_ميبخشيم
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر