زادروز حامد سلحشور است.
روایت مرگ و نحوه به خاک‌سپاری حامد سلحشور فراتر از آنچه که می‌توان تصور کرد دردناک است و حزن‌انگیز. واقعه را که می‌خوانی اشک ناخودآگاه بر چشمان آدمی جاری می‌شود.
حامد در ماه فروردین به دنیا آمد، دقیقا ۲۳ سال قبل، او با پرایدش از اصفهان به ایذه مسافر جابجا می‌کرد، تا اینکه در جریان خیزش سراسری در روز ۴ آذرماه بازداشت می‌شود، ۵ روز می‌گذرد و خانواده از او خبری به دست نمی‌آورند، تا اینکه روز ۹ آذرماه به پدر او زنگ می‌زنند و او را نیمه‌شب در تاریکی محض در روستای قلعه تل در ۳۰ کیلومتری ایذه دفن می‌کنند، بدون اینکه پدر و مادر فرزندشان را ببینند و برای آخرین‌بار با او وداع کنند.
یک روز بعد، دهم آذر، خانواده این جان‌باخته به سر مزارش می‌روند، پیکر او را از خاک بیرون می‌کشند و سوار بر صندلی عقب پراید حامد می‌کنند و در زادگاهش با رعایت تشریفات و رسم و رسوم معمول به خاک می‌سپارند.(اسلاید دوم)
به روایت چند تن از اعضای این خانواده، پیکر حامد سلحشور پاره پاره بود: «جای کلیه‌‌ها بخیه و از زیر گلو تا شکم دوخته شده بود» و «سر و صورتش کاملا له شده بود.» به‌گفته همین منابع «او را با لباس و کفش و پیچیده در پلاستیک» دفن کرده بودند.
حامد ۲۳ ساله که تجربه سال‌ها کار سخت در پروژه‌های جنوب ایران را داشت و به درخواست مادرش و به‌علت سختی کار به مسافرکشی روی آورده بود.
به گزارش دادبان، حق حیات انسانی مهم‌ترین و اساسی‌ترین حقی است که در سال گذشته (۱۴۰۱) به‌ویژه در جریان خیزش سراسری زن، زندگی، آزادی از شهروندان در ایران سلب شد. طبق آمارها دست‌کم ۵۳۰ نفر از شهروندان به دلیل شرکت در تجمعات اعتراضی در ایران در نتیجه تیراندازی مستقیم نیروهای امنیتی یا ضرب‌و‌شتم ماموران یا شکنجه در زندان‌ها و بازداشتگاه‌ها کشته شده‌اند.
حق حیات از جمله اساسی‌ترین و ابتدایی‌ترین حقوق بشر است که در اعلامیه جهانی حقوق بشر و میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی به عنوان نسل اول حقوق بشر به رسمیت شناخته‌شده و از این رو غیر قابل سلب و تحدید است که توسط جمهوری اسلامی نادیده گرفته شده است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر