مقامات زندان فردیس کرج، با غذای ناکافی و نامناسب و گرسنه نگه داشتن زندانیان، دسترسی نداشتن به آب آشامیدنی سالم، نبود آب گرم برای استحمام، نبود وسایل گرمایشی، نداشتن لباس مناسب و گرم در فصل‌های سرد سال زندانیان را شکنجه می‌کنند.
کانون حقوق بشر ایران، پیش از این گزارشی در رابطه با شرایط غیر‌انسانی در زندان فردیس کرج منتشر کرده بود. زندانیان و خانواده‌های آنها که در این زندان بوده‌اند، این گزارش را تکمیل کرده و برای ما ارسال کرده‌اند. این گزارش با تلاش افراد ذکر شده تهیه شده است. نگاهی به ابعاد جنایات سران حکومت و مقامات قضایی و زندان‌ها نشان می‌دهد که افشای جنایات این حکومت در زندان‌ها وظیفه هر ایرانی آزادی‌خواه است.
زندان‌ها در این حکومت را می‌توان بازتابی از سیستم قضایی و حقوق بشر در سراسر کشور دانست. در این حکومت زندان‌ها نه تنها محلی برای سرکوب آزادی‌خواهان، بلکه زمینه‌ای برای به زیرکشیدن ارزش‌های انسانی است. به دلیل سیاست‌های غارتگرانه اقتصادی سران حکومت و افزایش جرم‌های اجتماعی، زندان‌ها با تراکم جمعیت روبرو است. وضعیت اسف‌بار و غیر انسانی در زندان فردیس کرج نمونه‌ای از این وضعیت است.
زندان فردیس کرج، محلی برای بیگاری زندانیان
زندان فردیس کرج (کچویی) ، در استان البرز، در حسین‌آباد فردیس، و جنب راه‌آهن واقع شده است. زندان کچوئی یا ندامتگاه فردیس بیشتر به متهمان مالی اختصاص دارد. این زندان، دارای ۴ بند می‌باشد. هر بند حدود ۱۵۰ الی ۲۰۰نفر زندانی دارد و آمار کل‌زندانی‌ها در این زندان، نزدیک به ۱۰۰۰نفر است.
بندهای این زندان شامل:
بند ۱ یا بند نظامیان که مربوط به درجه داران نیروهای مسلح است.
بند ۲ پرسنل نیروهای مسلح.
بند ۳ بدهکاران و افراد بدهکار مهریه.
بند ۴ محکومین موادمخدر که از سال‌ها قبل در زندان بوده‌اند. گزارش‌ها حاکی است که محکومین مواد مخدر را دیگر به این زندان نمی‌فرستند.
در هر بند سالن بزرگی وجود دارد که حدودا ۵۴زندانی در ۲ردیف تخت‌های فلزی ۳طبقه در آن زندانی شده‌اند.
سایر قسمت های این زندان شامل درمانگاه، کتابخانه، کارگاه بیگاری و یک آشپزخانه با ابعاد ۲متر در ۲متر با ۵شعله گاز و یک سماور بزرگ برای تهیه آب‌جوش، یک حیاط با زمینی خراب پر از چاله است. از حیاط که ۲۰۰متر مربع مساحت دارد برای شستن پتو و موکت و پهن کردن لباس استفاده می‌شود. زندانیان می‌توانند از ساعت ۸صبح تا ۸شب به این محل تردد کنند. این حیاط هیچ تناسبی با جمعیت زندانیان ندارد و حتی امکان ورزش کردن هم در آن نیست.
ساعت ۱۰شب همه باید خوابیده باشند و ساعت ۷صبح نیز بعد از بیدارباش، شمارش زندانیان انجام می‌شود.
روزهای چهارشنبه ملاقات زنان است. هنگام ملاقات، زنان زندانی به اجبار بایستی چادر سر کنند. تلفن زندان کنترل است و حرف‌های زندانیان با خانواده هایشان را کنترل می‌کنند.
وضعیت بهداشت
وضعیت بهداشت افتضاح است. مواد بهداشتی برای نظافت عمومی زندان در دسترس زندانیان نیست. شپش در داخل زندان بیداد می‌کند. خانواده زندانیان هر ۳ماه یک بار می‌توانند لباس برای فرزندان و اقوام خود ببرند. سایر وسایل را از بیرون زندان قبول نمی کنند.
مواد مخدر، متادون و بی۲ زیر نظر پزشک زندان، به زندانیان داده می‌شود. مواد مخدر مانند شیشه و هروئین، در داخل زندان، بیشتر از بیرون در دسترس زندانیان است.
برای زنان بیمار که به بهداری مراجعه می‌کنند به جز مسکن دارویی به آنان داده نمی‌شود. بهداری اساسا به بیماران رسیدگی نمی‌کند.
یک سرویس بهداشتی با ۳توالت و حمامی با ۲دوش در انتهای هر سالن است که با یک پرده کلفت از سالن سکونت جدا می‌شود.
برای شستن لباس به هر ۵زندانی، یک لگن داده می‌شود. البته این لگن نیست بلکه گالن ۲۰لیتری آب است که از وسط نصف می‌کنند و به زندانیان می‌دهند و همیشه لبه‌های تیز آن دست آنان را می‌برد.
وضعیت غذایی در زندان فردیس کرج
غذای زندان فردیس کرج قابل خوردن نیست. قیمت مواد غذایی در فروشگاه زندان سرسام آور است و عموما زندانیان مجبور هستند که از همین فروشگاه موادی را برای تهیه غذا، بخرند.
برای آشامیدن آب اگر بطری خالی در دسترس زندانی باشد می‌تواند از دستشویی آب برداشته و نزد خود نگه دارد. برای هر ۵نفر میزان کمی نان و قند و چای داده می‌شود.
تمام وسایل خوراک و پوشاک و ظروف افراد در زیر تخت بر روی زمین در سبدهای پلاستیکی گذاشته می‌شود.
تماس با خانواده
برای تماس با خانواده و بستگان ۴دستگاه گوشی تلفن برای در گوشه‌ای از سالن قرار دارد. مشخص کردن نوبت استفاده از این تلفن‌ها در اختیار یکی از زندانیان است. یک روز در میان ۱۵دقیقه وقت تلفن به هر نفر تعلق می‌گیرد. زندانی برای این تماس باید ۲ساعت در صف منتظر بماند تا نوبت به او برسد.
بیگاری کشیدن از زندانیان
در قسمت جنوب زندان یک کارگاه قرار دارد. روزانه بیش از ۵۰نفر برای بیگاری به اتاق‌های تولیدی کارگاه می‌روند. ساعت ۹صبح تا ۱۲ظهر و ۲بعدازظهر تا ۴ عصر زمان کار زنان زندانی است. بسته‌های لباس و ملافه بیمارستانی یک بار مصرف را تولید می‌کنند. اگر به‌طور مرتب در همه روزها برای کارگاه تولیدی بروند، مبلغ ناچیزی حدود ۱۰۰هزار تومان برای یک ماه به آنان تعلق می‌گیرد و بقیه درآمد کار این زندانیان را عوامل زندان، به جیب می‌زنند و به غارت می‌برند.
شکنجه و تنبیه زندانیان در زندان فردیس کرج
غذای ناکافی و نامناسب و گرسنه نگه داشتن زندانیان، دسترسی نداشتن به آب آشامیدنی سالم، نبود آب گرم برای استحمام، نبود وسایل گرمایشی، نداشتن لباس مناسب و گرم در فصل‌های سرما از جمله مشکلاتی است که زندانیان را با آن شکنجه می‌کنند.
این موضوع برای مادرانی که کودکان خود را در زندان به همراه دارند ضریب می‌خورد. سلامتی روحی و جسمی این کودکان قربانی قساوت مقامات زندان و قوه قضاییه است.
شکنجه گری به نام مسئول بند زنان زندان فردیس کرج
مسئول بند زنان زندان فردیس کرج، یک کارمند سازمان زندان‌ها است که خون زنان زندانی را با شکنجه و اذیت و آزار به شیشه کرده است. این زن که نامش هنوز برای کانون حقوق بشر ایران هنوز روشن نیست، کلیه مکاتبات و شکایت‌های زنان زندانی را کنترل کرده و اجازه خروج آن به خارج از زندان را نمی‌دهد. وی پیش از این در زندان‌های کرمانشاه و کرمان در خدمت دستگاه قضاییه بوده و بعدا توسط قاضی مددی برای این کار انتخاب شده است.
این زن شکنجه گر، گزارش زندانیان و پرسنل را مستقیما به دادستان می‌دهد.
افشای جنایات سران حکومت وظیفه هر ایرانی
در سال‌های اخیر، جامعه بین‌المللی بارها نسبت به وضعیت اسف‌بار زندان‌ها در جمهوری اسلامی ابراز نگرانی کرده و خواستار احترام به حقوق بشر زندانیان شده است. سازمان‌های مدافع حقوق بشر نیز گزارش‌های متعددی از نقض حقوق بشر در زندان‌های ایران منتشر کرده‌اند. برای افشای هرچه بیشتر جنایات سران حکومت در زندان‌ها، کانون حقوق بشر ایران از همه شهروندان و زندانیان درخواست دارد که هر گونه اطلاعات از درون زندان‌های حکومت را برای ما ارسال کنند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر